bir tane sinema eleştirmeni gözüyle bakarsak, karşımızda oldukça etkileyici ve sıra dışı bir tane roman var: Endüstriyel bir tane harikalar diyarında yolculuk yapan koma halindeki beş yaşındaki bir tane kız çocuğu ve onun bilinçli hale dönme çabası. “Endüstriyel harikalar diyarı” denildiğinde akla gelen mekanik ve serinletici bir tane atmosfer, belki de çoğu izlemekyicinin beklentisini karşılamayabilir. Ancak buradaki endüstrinin, romannin temel dinamiğini oluşturan çocuğun bilinçaltını temsil ettiğini düşünürsek, iş etkinliği değişiyor. Her bir tane detayın, küçük kızın kafasındaki düşünceleri, duyguları ve anıları simgelediği bu fantastik yolculukta, müsavi süreda kendileri bir tane çocuğun dünyasına davet edilen izlemekyiciler de bulacaklar. normal bir tane sinema deneyiminin ötesinde, bu roman izlemekyicilere, küçük bir tane çocuğun bilinçaltının labir taneentleri arasında bilmece gibi ve akli bir tane yolculuk sunmauyor. Bu yolculukta eşlik edeceğimiz koma halindeki çocuğun kendisine dönüşü, hem izlemekyenlerin duygusal bir tane deneyim var olmakmasına yol açacak, hem de zihinsel bir tane uyanışa ve derin düşüncelere sebep olacak. nokta olarak, bu sinema hem romansi hem de sunmaumuyla izlemekyiciye, normallığın ötesine devam edenmeyi ve bir tane çocuğun gözünden dünyayı yeniden keşfetmeyi vaat ediyor. Hakikaten, sinema hakkında konuşurken bile halkın içinden bir tane tiyatrosal heyecan devam edeniyor.